شهيد محمود شهبازي
تاریخ تولد : 1337/2/1
تاریخ شهادت/وفات : 1361/2/1
شهيد محمود شهبازي
شهید محمود شهبازی در سال 1337 در یک خانواده مذهبی در اصفهان به دنیا آمد. محمود قرآن را در دامان مادرش آموخت. او تحصیلات را تا مقطع متوسطه در همین شهر به پایان برد و در سال 1356 در دانشگاه علم و صنعت پذیرفته شد. از دوران دبیرستان به ماهیت فاسد و ظالم رژیم شاهنشاهی پی برد و اطلاعات خود را درباره مسائل سیاسی بالا میبرد. در دوران مبارزات، با دانشجویان مسلمان و انقلابی آشنا شد و مرتب از مسائل مبارزاتی خبر ميگرفت. بعد از پیروزی انقلاب در کمیته انقلاب اسلامی مشغول خدمت شد. در اسفند ماه 1357 به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و در پادگان سعدآباد مشغول خدمت شد. شهید شهبازی همزمان با گروههای ملحد و منحرف در دانشگاه مقابله میکرد. در سال 1359 برای سامان دادن به وضع سپاه همدان به آن استان رفت و پس از مدتی به فرماندهی سپاه این استان منصوب شد. با شروع جنگ تحمیلی، از همان روزهای اول در جبهههای غرب حاضر شد که تنگه کورک، قصرشیرین و ارتفاعات بازیدراز از دلاوریهایش گفتهها دارند. پس از تحکیم مواضع در جبهههای غرب، فعالیتهای خود را در جبهههای جنوب متمرکز کرد و در عملیات فتحالمبین و بیتالمقدس با مسئولیت معاون فرمانده لشکر27 محمد رسول الله(ص) قوای اسلام را به جادههای فتح و پیروزی هدایت کرد. همرزمانش میگویند: «روح متعبدانهاش صفا و روحانیتی به او داده بود که بیاختیار انسان مجذوب او میشد و لحن و کلام گرمش همراه با گشادهرویی به انسان صمیمیت میبخشید. خشوع و فروتنی او انسان را به یاد آن متقینی که حضرت علی(ع) اوصافش را در خطبه همام ذکر کرده است، میانداخت و خضوعش به حدی بود که هیچ یک از اقوام و آشنایانش تا قبل از شهادتش اطلاعی از مسئولیتهای مهم او نداشتند. چون او همیشه به عنوان یک پاسدار عادی با همه برخورد میکرد.» محمود شهبازي سرانجام در تاريخ 2/3/1361 و در عملیات بزرگ بیتالمقدس هنگامی که به یاری دو نفر مجروح میشتافت، مورد اصابت ترکش خمپاره دشمن قرار گرفت و به شهادت رسید. خاطرهای از شهید شهید شهبازی تاکید کرد این سه خبرنگار را سالم میرسانی خط تا گزارش خود را تهیه کنند. با اکراه گفتم: «آتش دشمن خیلی سنگینه، تازه کارهای مهمتری هم بر زمین مانده!» گفت: «در انجام این کار همین بس که علی(ع) در اهمیت تاریخ فرمودهاند: «انی و ان لم اکن عمرت عمر من کان قبلی فقد نظرت فی اعمالهم و فکرت فی اخبارهم و سرت فی آثارهم حتی عدت کاخدهم.» (درست است که من به اندازه پیشینیان عمر نکردهام، اما در کردار آنها نظر افکندم و در اخبارشان اندیشیدم و در آثارشان سیر کردم تا آنجا که گویی یکی از آنها شدم.) و ادامه داد: «حفظ و بیان مسایل جنگ برای آیندگان مسئولیت بزرگی است.»